دگرریختی سنوزوئیک شمال شرق آرادان

منطقه ی مورد مطالعه بخش کوچکی از حاشیه جنوبی البرز مرکزی است. و در شمال، شمال خاور شهرستان آرادان و در فاصله بین دره شمال جلیل آباد تا دره عبداله آباد واقع شده است. در این منطقه رخنمون هایی از سازندهای سنوزوئیک شامل قرمز زیرین، قم، قرمز بالایی، کنگلومرای هزار دره و نهشته های کواترنری قابل مشاهده است. روند ساختارهای زمین شناسی منطقه، اعم از چین ها و گسل‎ها، خاوری - باختری تا شمال خاوری - جنوب باختری است. چین های مطالعه شده، طبق رده‎بندی فلوتی بر مبنای زاویه ی بین دو یال (fleuty 1964)، به طور عمده در رده ی باز و تعداد محدودی از آنها در رده ی ملایم و بسته قرار می گیرند. بر اساس شیب سطح محوری و میل لولا، چین‎ها در چهار رده ی ایستاده و با میل تقریباً افقی (upright- sub-horizontal plunging)، ایستاده با میل ملایم (upright - gently plunging)، پرشیب با میل تقریباً افقی (steeply inclined- sub horizontal plunging) و شیب متوسط با میل ملایم (moderately inclined- gently plunging) قرار می گیرند. گسل های اصلی منطقه مانند گرمسار، سرخ کلوت، f2 و f3 دارای روند خاوری - باختری و سازوکار معکوس با مولفه راستالغز چپ بر می باشند. بر روی برخی گسل ها مانند: f5, f4, f3, f2 گواه‎های مربوط به دو مرحله جنبش به ثبت رسیده است. به طوری که جنبش های شیب لغز (معکوس)، حاصل فاز قدیمی و جنبش های امتداد لغز حاصل فاز جوان تر می باشند. محاسبات تنش دیرین بر مبنای تحلیل لغزش گسل‏ها، (که تمامی آن ها بر روی سازند قم اندازه گیری شده است) موقعیت تنش‎های اصلی 1?، 2? و 3? را به ترتیب 345/10، 077/06و198/78 نشان داد. که موید حاکمیت رژیم تنشی چیره ی فشاری در بازه زمانی نوزمین ساختی است.